ای دامنت دانشگه زهرا خدیجه
وی همدم تنهائی طاها خدیجه
نوشیده آب از چشمه ی چشم تو زمزم
وی باغبان شاخه ی طوبا خدیجه
هستی فدای هستی احمد نمودی
هستی فدای هستی ات بادا خدیجه
آموختی درس وفاداری به عالم
ارث از تو دارد زینب کبری خدیجه
روزی که دندان پیمبر را شکستند
افروختی چون لاله ی صحرا خدیجه
روزی که زهرا پشت در فریاد میزد
بودی کجا در ذکر واویلا خدیجه
روزی که زهرایت به کوچه خورد سیلی
ایکاش بودی یاورش آنجا خدیجه
شعر:حیدر توکلی
